Níl Cara ag Tráma Ach Cuimhne

Ar an lá seo, anuraidh, dhúisigh mé le tinneas cinn. 

Go hiondúil, sula dtosaíonn aon phian i mo chloigeann, tugann an mhígréin réamhfhógra dom go bhfuil sí ar an mbealach. Anuraidh, áfach, tháinig sí aniar aduaidh orm, an mhaidin sin. 

Faraor, agus gan súil ar bith agam leis, thug sí cara léi, níos deireanaí sa lá.

D'éirigh mé, agus shuí mé ar chathaoir sa seomra leapa, taobh leis an bhfuinneog, ag fanacht go maolódh an phian. 

Thug mé faoi deara go raibh sé ina dhíle bháistí, taobh amuigh den fhuinneog. Ní raibh stop leis. Bhí an titim báistí chomh heisceachtúil sin, go ndearna mé taifead den fhearthainn agus den fhliuchras ar m'fhón póca, agus sheol mé an físeán anonn chuig mo shiblíní thall i mBostún. 

Chuaigh mé síos staighre um thráthnóna, agus thug mé faoi deara go raibh an-luas faoin uisce san abhainn ar chúl an tí. Níorbh rud annamh é sin, go deimhin, agus níor chuir sé imní orm; tá trí shúil ar an droichead taobh linn, agus bhí siad riamh in ann ag aon sruth láidir san abhainn, is cuma cén mhéid uisce a bhíodh ag éalú isteach inti, anuas ó na sléibhte i bhfad uainn. 

Fuair mé deoch uisce dom féin, thóg mé cúpla piolla don tinneas cinn. Ar ais liom suas staighre.

Níos deireanaí an tráthnóna sin, timpeall 8:00 i.n., chuaigh mé síos staighre, arís, agus baineadh siar asam, nuair a chonaic mé an abhainn; bhí sí níos colgaí ná mar a chonaic mé í riamh, agus bhí sí ag ardú ar luas lasrach, mar gheall ar an síor-titim báistí. 

Tháinig imní orm, ach ó tharla nach raibh imní ar An Garraíodóir, ghlac mé leis go raibh mo thinneas cinn ag méadú m'amhrais.

Ach, go gairid théis 10:00 i.n., tharla sé seo. 

Murach ár gcairde agus ár gcomharsan...

Ar maidin, labhair mé faoin tuile le Michelle Nic Grianna, láithreoir an chláir Barrscéalta, ar Raidió na Gaeltachta.  Thug mé faoi deara, agus mé i mbun comhráite léi, go raibh uafás na hoíche sin, anuraidh, fós in ann an anáil a bhaint díom. 

Táim den bharúil, anois, nach bhfágfaidh tráma an lae sin mo chuimhne go brách. Glacaim leis sin, ach ní haon chara liom í, mar chuimhne.