Ar
bhealach, níor chuir sé iontas orm nár éirigh le Gaelscéal, cé go raibh brón
orm nár éirigh leis, caithfidh mé a rá. Cheannaigh mé é, go rialta, agus cheap mé go raibh tús maith aige, mar nuachtán, agus foireann iontach díograiseach i
gcónaí, ach, ag pointe áirithe, d’athraigh sé treo, b’fhacthas dom. Bíodh mé
ceart nó mícheart, cheap mé go
ndeachaigh sé an iomarca i dtreo na dáiríreachta. Ar ndóigh, b'fhéidir gur mheall a leithéid de dháiríreacht léitheoirí eile! Deacair a rá.
Ach, bhí fáth eile le m'easpa iontais - ní dóigh liom go raibh go leor de lucht labhartha agus léite na Gaeilge ag tacú leis an nuachtán ón
gcéad lá riamh. Ba mhinic a chuir mé ceist ar dhaoine, daoine arb í an Ghaeilge a bpríomhtheanga,
agus ní raibh siadsan á chéannacht; ach bhí nuachtáin Bhéarla á gcéannacht acu.
Cén fáth, meas tú?
Níl freagra
na ceiste sin agamsa, ach creidim gur fiú an suirbhé a chomhlánú, le bhur
dtuairimí féin a roinnt leis an bhForas, le go mbeadh deis acu, b’fhéidir, jab
níos fearr a dhéanamh; ceann a chuideodh go mór leis an gcéad thogra nuachtáin
eile uatha, tá súil agam.
Tá mo
fhreagraí féin tugtha agus seolta agam cheana. Agus, fiú mura fiú a dhath iad, seo chugaibh moladh nó dhó eile uaim,
don tseirbhís nua nuachta, ó tharla iad i mo chloigeann inniu:
Cloí leis
an nuacht a mheallann léitheoirí, idir óg agus aosta, fud fad na tíre. Meascán
ilghnéitheach nuachta, idir éadrom agus trom, a bheadh go deas, ceapaim féin.
Meascán
de gach uile chineál nuachta a bheadh i gceist, agus gan é bheith dírithe ar
'Gaeilge' agus ar 'Gaeltacht' an iomarca i.e. bíodh sé ina nuachtán as Gaeilge,
seachas ina nuachtán a dhíríonn ar chás na teanga arís is arís eile. Am agus áit
ag achan alt, ar achan ábhar.
Más rud
go bhfuil alt fada le roinnt, ar aon ábhar, go háirithe más alt le hábhar
'trom' atá i gceist, d'fhéadfaí an chéad chuid den alt a chur ar leathanach
amháin, b'fhéidir, agus an chuid eile den alt ar leathanach eile, 'léigh
tuilleadh ar leathanach...' mar shampla, nó mar nasc 'léigh tuilleadh' ar
shuíomh idirlín an nuachtáin.
Agus,
bíodh greann ann! Ná bíodh sé ródháiríre ar chuile leathanach. Leathanaigh as an iris Nós mar fhorlíonadh, b’fhéidir? Ar a laghad, labhair leis an eagarthóir, Tomaí Ó Conghaile. Fear cumasach díograiseach fadradharcach; le rannpháirtithe cumasacha fuinniúla ag cuidiú leis ar an iris sin, feictear dom.
Féach alt
'Cumarsáid Chaolchúiseach' le Seanán Ó Coistín in 'eagrán is déanaí' de Nós Mhí Eanáir, mar
shampla, nó an t-alt 'Grá & Gaol' le Micheál Mac an Bheatha san eagrán sin. Bhí mé i lagrachaí gáire agus na hailt sin á léamh agam. Teastaíonn giotaí greannmhara uainn uilig, a léitheoirí, go háirithe sa lá atá inniu ann.
Ní
dhéanfadh comórtas nó dhó aon dochar i.e. cinn a mheallfadh léitheoirí le
bheith páirteach iontu, cinn rialta, seachtainiúil: comórtas fotheideal ar
chartún; comórtas cumadóireachta i.e. dán, seanfhocal nua, focal grinn,
scéilín; comórtas grianghrafadóireachta; crosfhocal, agus mar sin de; agus iad
a bheith dírithe ar chuile aoisghrúpa.
An bhféadfaí comórtas a reáchtáil le hainm an
nuachtáin/suímh nua a aimsiú?
Níl ansin
thuas uaim ach Methuiscint i.e. mo thuairim féin. Ní gá gur ionann na tuairimí a
nocht mé anseo agus tuairimí aon, ahem, chantalán eile. Is cuma. Is léitheoir
nuachta mé, agus tá a fhios agam céard atá uaim. Go mba hé duit!
Anois, líon
isteach an suirbhé anseo, a chara na Gaeilge, mura miste leat, roimh an 16 Aibreán, le do thoil. Maith an
léitheoir.