Coirnéal

 'Bhí sé in ann a choirnéal fhéin a chur ar rudaí...' a dúirt sí liom agus muid i gcomhrá faoina fear céile uasal, a fuair bás le déanaí. 

Bhí os cionn cheithre scór agus deich mbliana caite aige ar an saol seo. Is iomaí comhrá a bhíodh agam leis, an saol i gcoitinne á chur faoi chaibidil againn. Fear tuisceanach, trócaireach. Fear críonna. Airím uaim a chomhluadar nuair a thaobhaím a dteach, anois. Airíonn sise uaithi é, chuile lá beo. 

Is dócha go gcuireann muid uilig ár gcoirnéal fhéin ar rudaí. Thug mé é sin faoi deara, go mór mór i rith na paindéime, am a chuir daoine a gcoirnéal fhéin ar an bpaindéim, mar shampla. Bhí cuid a chreid gur ann di, mar phaindéim; cuid a chreid nach raibh ann ach comhcheilg, teoiric chomhcheilge a bhí cumtha ag lucht rachmais agus rialtas le muid uilig a choinneáil faoi smacht; agus cuid eile a cheap nach raibh ann ach bealach lenár ADN a athrú via vacsaíniú. 

Seans go bhfuil daoine ann a bhreathnaíonn ar a reiligiún ar an gcaoi chéanna. Tá daoine ann a chreideann in aon dia amháin i.e. a ndia fhéin; cuid eile nach gcreideann focal agus a chreideann nach bhfuil i gceartchreideamh ach bealach le pobal a choinneáil faoi smacht; cuid eile nach gcreideann ach i dteoiric éabhlóide Darwin. 

Tá ár gcoirnéal fhéin aimsithe againn uilig, seans, ach is fearr a bheith cúramach agus ciallmhar nuair atá coirnéal nua le casadh ar bhóthar an tsaoil. Tá sé deacair fírinne an tslí a fheiceáil agus tú istigh i gcoirnéal.