Dóchas

Bhí an ghrian mar chompánach agam agus mé ag siúl timpeall ar Eanach Mheáin agus ar Bhéal an Daingin maidin inné, ach ó tharla an bháisteach dár mbeannú go flúirseach anseo i mBun Cranncha ar maidin, rith sé liom go mb’fhéidir go dteastódh spreagadh dóchais sa bhreis ó dhuine ar lá mar seo.

Chun an aidhm sin a bhaint amach, fuair mé na seanfhocail dhóchasacha seo a leanas ón leabhar Seanfhocla Chonnacht; le muid a choinneáil ag imeacht, a léitheoirí, go dtiocfaidh an ghrian ar ais, an dtuigeann sibh:

‘Tuar an mhaith is gheobhaidh tú í, tuar an t-olc is gheobhaidh tú é.’

‘Beidh lá fós a mbeidh Seán ina léine.’ (Séan s’againne?)

‘Bíonn luibh nó leigheas in aghaidh gach galair.’

‘Is annamh a thig trá gan lánteacht mara ina dhiaidh.’

‘Is beag an tslat nach bhfásann craobh uirthi.’

‘Is é dóchas lia gach anró.’

‘Is maith an nuaíocht a bheith gan drochnuaíocht.’

‘Ní daortha go breith an bhreithimh.’

‘Níl anfa nach n-íslíonn.’

‘Níor baineadh tada as an lá amáireach fós.’

Agus, an ceann is fearr liom féin:

‘Ar nós an tobair ghlé thrí chroí na leice, brúchtann an dóchas thrí chroí an duine.’