An Eorafís 2018

Táim ag scríobh faoin Eorafís le blianta beaga anuas, agus le fada, mar is léir daoibh, a léitheoirí. 

Is comórtas é a thaitníonn liom, agus ní miste liom céard a cheapann aon duine eile faoi, (mura suim leat an comórtas, a chara, ní gá duit an bhlagmhír seo a léamh) is maith liom éisteacht leis na hamhráin, agus roghnaím na cinn a thaitníonn liom féin.

Ar ndóigh, ní hionann mo roghasa agus rogha aon duine eile, agus is minic nach dtiteann mo rogha féin isteach le toradh na hoíche, ach bíodh sí maith nó olc, seo mo rogha de na hamhráin is mó a chuaigh i bhfeidhm orm, nuair a chuala mé iad, den chéad uair,

1.   Amhrán na Cipire
2.   Amhrán na hÉireann
3.   Amhrán na Liotuáine
4.   Amhrán na Gearmáine
5.   Amhrán na Fraince
6.   Amhrán na Danmhairge
7.   Amhrán na hIorua 
8.   Amhrán Iosrael 
9.  Amhrán na hOstaire
10. Amhrán na Spáinne
11. Amhrán Phoblacht na Seice 
12. Amhrán Phoblacht na hAlbáine 

Anois, cén ceann is fearr liom? Sin ceist mhaith. Is maith liom uimhir 1 (An Chipir) agus uimhir 2 (Éire), gan dabht, ach chuir mé dúil láithreach in uimhir 3 (An Liotuáin), in uimhir 4 (An Ghearmáin), in uimhir 6 (An Danmhairg), in uimhir 9 (An Ostair), agus in uimhir 12 (An Albáin).

Sin mo rogha.

Go n-éirí go geal le Ryan O'Shaughnessy, agus a chomhghleacaithe, anocht. Tá amhrán tarraingteach scríofa aige, agus is maith liom a mhana 'Love is Love!'...agus, go háirithe, is aoibhinn liom an taibhiú ardáin a mhol sé, taibhiú a thugann le fios don domhan mór gur tír í an tír seo a thuigeann an gá le tuiscint, agus le hinghlacthacht, agus le comhionannas.