Cé Mise?

Is Mise Áine, agus is heitrighnéasach mé!

Sea, sin agaibh an fhírinne, anois, a léitheoirí. Diabhal locht agam air, an dtuigeann sibh…is mar sin a tháinig mé isteach sa saol, agus is mar sin atáim. Sin mo nádúr, agus ní féidir liom dlíthe mo nádúir a sheachaint.

Tharla sé gur thit mé i ngrá le fear…bhuel, ahem, thit mé i ngrá go minic, thar na blianta…ach is le fir amháin a thit mé i ngrá, agus, mar a tharlaíonn sé, bhí cearta ar leith agam, cearta a lig dom duine de na fir sin a phósadh.  Rud a rinne mé. Blianta fada ó shin. Am a raibh cuid de na dlíthe ar an liosta seo fós i bhfeidhm, agus ag dul i gcoinne chearta na mná seo.

Ní raibh comhionannas ann, an dtuigeann sibh.

Chuir sé fearg orm, ar bhealach, gur baineadh mo chearta díom, ach ní raibh de rogha agam, an t-am sin, ach glacadh le dlíthe teoranta traidisiúnta na tíre seo. Bhí sé i bhfad níos deacra ar na mná a chuaigh romham, na créatúir.  

Tá daoine sa tír seo agus, fós, níl na cearta céanna acusan agus atá agamsa anois. Tá a nádúr féin acu, an nádúr lenar tháinig siad isteach sa saol, nádúr nach féidir a sheachaint. 

Faraor, tá dlíthe fós ann nach dtugann na cearta céanna dóibhsean agus atá agamsa, anois.  Ní maith liom gur amhlaidh atá an scéal. Seanscéal agus meirg le glanadh de, i mo thuairim.

Amárach, beidh mé ag vótáil ‘Tá!’