Mise Áine, an Hipí

Tá sé de nós agam, go hiondúil, an taobh dearfach de dhrochscéal a fheiceáil, má fhéadaim é ar chor ar bith. Dá dtitfinn, mar shampla, shamhlóinn go raibh an t-ádh orm nár bhris mé mo chois, abair, fiú dá mbeinn i bpian, le gach ball díom brúite.

Pé scéal é, maidin amháin, bhí An Pluiméir ina shuí liom sa chistin, níl sé i bhfad ó shin. Bhí sé ag géarú ar a chosa go mífhoighneach, mar go raibh, dar leis, ‘a full hour of my working day wasted, waiting here for that delivery!’

Bhí an fear bocht gnóthach, an dtuigeann sibh, le lá fada oibre roimhe, ach bhí air fanacht thart go dtiocfadh an veain seachadta le cibé ábhar oibre a bhí ordaithe aige don lá sin. Faoin am sin, bhí an veain chéanna uair a chloig mall, agus ní raibh fear na gcos mífhoighnigh pioc sásta faoin moill sin.

‘Look at it this way…’, a thosaigh mé féin a rá, mé ar tí rud éigin dearfach ar nós ‘…the delay means you got to spend some unexpected quality time with your mother…’  a roinnt leis, ach ní raibh deis agam. Thug sé mo dhreach dearfach faoi deara, agus sula raibh faill agam an abairt a chríochnú, thosaigh sé ag magadh fúm, agus dúirt,

‘Oh, oh…here comes the hippie chat!’

Is cosúil, a léitheoirí, gur hipí atá ionam, i ngan fhios dom féin. Agus, an bhfuil a fhios agaibh céard a chiallaíonn an focal sin ‘hipí’?

Dar leo anseo, ciallaíonn sé ‘one who is aware.’  An gá dom a thuilleadh a rá…