Cliste nó Cliseadh?

Bhí an CES 2013 (Consumer Electronics Show) ar siúl le déanaí, agus ó tharla gur maith leis an mbean mheánaoiseach seo súil a choinneáil ar nithe nua an tsaoil, ar fhaitíos aon cheo ag teacht ar an bhfód i ngan fhios dom, an dtuigeann sibh, chaith mé súil ar leathanach teicneolaíochta theguardian ar maidin, go bhfeicfinn céard a tharraing aird an phobail, agus aird na meán, ag an CES i mbliana.

Bhuel, tá an t-uaireadóir cliste, Pebble, ar an mbealach, agus táim den bharúil gurb é sin an ceannródaí faisin a bheidh romhainn i mbliana, a léitheoirí, ó thaobh na teicneolaíochta de, pé scéal é. Dar leo, ar leathanach sin an siliconrepublic,

‘The clever timepiece connects to Android smartphones and iPhones via Bluetooth and then alerts the wearer of incoming calls, texts or emails with a silent vibration. There’s also a range of different clock faces and customisable apps available, so users can programme their Pebbles to do what they want, such as tell the time, track their running or cycling, or control music playing on their smartphones.’

Beidh éileamh ann don uaireadóir, is cosúil, mar léigh mé ar theguardian go bhfuil 85,000 réamhoird déanta cheana; $150, nó mar sin, an praghas a bheidh ar an uaireadóir, deirtear.   

Táim féin den bharúil, freisin, go mbeidh rath agus bláth ar an bhfónfillteach, go háirithe dóibh siúd, ahem, óna dtiteann a ndiabhal fón cliste ar an urlár crua go rialta. Beidh sé ‘bendable and unbreakable’ más fíor, agus beidh sé le fáil ó Samsung mar chuid dá Youm Technology.

Thuigfinn go mbeadh dúil ag daoine sa ghléas The Leap Motion Controller ó Leap Motion, gléas a ‘lets you control your computer by waggling your fingers in the air,’ ach ní bheinn róchinnte faoin HAPIfork, gléas ‘which chastises you to eat slower’ dar leo in theguardian - thosódh an forc ag crith dá mba rud é go raibh tú ag ithe rósciobtha, a léitheoir. 

É sin ráite, dá mbeadh pláta le fáil, amach anseo, a chomhródh na calraí, de réir mar a leagtar bia ar an bpláta, abair, agus a thosódh ag creathadh le heagla agus ag béiceadh ‘Iomarcach! Iomarcach!’ nuair a bheadh barraíocht calraí curtha ar an bpláta sin, cheapfainn go gceannóinn féin ceann acu. Gan dabht ar bith.