Máire Ní Thuathail

Bean uasal a bhí i Máire Ní Thuathail, bean a thaitin go mór liom. Bhí a fhios agam go raibh sí tinn ach, mar sin féin, baineadh siar asam nuair a d'imigh sí uainn, an tseachtain seo. 

Murach í, ní bheinn ag blagáil. Thug sí comhairle agus treoir domsa, nuair a theastaigh a leithéidí uaim. Bhí sí cineálta, cairdiúil agus cuidiúil, agus bhí a croí istigh ina teanga dhúchais. 

Seo mo dhán, Síol, dán a scríobh mé in omós do Mháire, bean a chaith a saol in earnáil na Gaeilge (mar is eol dár nUachtarán féin, Micheál D. Ó hUiginn), agus bean a chaith go leor ama ina garraí i Seanadh Gharráin ar an Spidéal, garraí as ar tháinig na glasraí agus torthaí is deise riamh. 

Síol

Chuir tú síol

i ngarraí an tsaoil.

Scaip tú

dóchas sa dorchadas

gile sa gceo.

Thug tú

beatha don teanga

saoirse don dúchas.

Chothaigh tú

muinín agus misneach

meas agus muintearas.

Bhain tú

Fómhar fairsing

toradh do chuid oibre.

Las tú lóchrann an bhealaigh do chách 

le do loinnir a mhairfeas go brách.

Ceiliúradh ar shaol Mháire, amárach, 24ú, sa Connemara Coast Hotel ar Na Forbacha, ag 4:00 i.n. 

Suaimhneas síoraí dá hanam álainn. Aireoidh mé uaim í.